.: حساسیت :.
چهارشنبه, ۲۳ فروردين ۱۳۹۶، ۰۵:۲۰ ب.ظ
به نام خدا
یکی از حساسیتهای من، برخوردی شبیه به برخود کسانی هست که با یک آدم "فضول" و نه کنجکاو، باهام بشه.
همیشه از این مقوله فراری بودم. یعنی می گفتم؛ تو اگه بدت میاد کسی اینطوری در موردت قضاوت کنه، باید رفتارت جوری باشه که کسی شکش رو هم نکنه داری فضولی می کنی. یعنی حتی در مسائلی که شاید بهم مربوط هم بود، سعی می کردم دخالتی نداشته باشم، با این توضیح که اگر لازم باشه بدونم میان می گن.
این رو تو روابط همسر با خانواده ش هم دارم. وقتی می بینم با مامانش یواشکی دارن پچ پچ می کنن، یا با خواهرش یا با برادرهاش، سعی می کنم فضا رو ترک کنم، جوری که ببینن و متوجه باشن که رفتم تا راحت باشن.
بعد اگر خدای نکرده برخوردی تو اون فاز باهام بشه... عمداً یا سهواً... دیگه واویلا.
گفتم که این یکی از حساسیتهای خیلی خیلی خیلی بزرگم هست.
پی نوشت:
نمی دونم چطوری می تونم بگذرم...
