.: هذیانات درونی :.
جمعه, ۲۷ مرداد ۱۳۹۶، ۰۱:۱۹ ق.ظ
به نام خدا
خیلی خیلی خیلی وقتها، از اینکه توی پستم چنین جمله ای داشته باشم: "من از اون جور آدمهایی هستم که..." یا " من اینطوریم که..." ابا دارم و ازش پرهیز می کنم.
از نوشتن کلمه "من" خیلی حس بدی بهم دست می ده و از اینکه از پستهام حس "تکبر"، "غرور"، "عاشق خود بودن" برداشت بشه خیلی می ترسم.
درسته که من "خود"م رو دوستش دارم. براش احترام قائلم با تمام خصوصیات کم و زیادی که داره، بهش اعتماد دارم و از چیزی که هست راضی هستم و دلم می خواد همش رو به جلو باشه و بالاتر بره مخصوصا در رابطه با درونیات و خلقیات، ولی نمی فهمم چرا باید انقدر از عبارت "من" بدم بیاد.
چرا باید همش چرتکه بندازم براش؟
آخه این چه وضعشه؟
چرا یه دقیقه راحتش نمی گذارم؟
چرا انقدر خط کش دور و برش هست؟
آخه یه خطکشTبرای صراط مستقیم و یه خط کش معمولی برای مسیر افق بسه دیگه!
صدتا که خطکش لازم نیست بابا جان من.
