آبی بی انتها

کلمات کلیدی
آخرین مطالب
  • ۹۷/۰۴/۰۷
    end

۲۴ مطلب در خرداد ۱۳۹۴ ثبت شده است

به نام خدا

خوشحالم بلاخره خود بلاگفا کاری کرد تا ازش کنده بشم. همچنان بعد از یک ماه هنوز تعمیراتش به نتیجه نرسیده...


تو ماه گذشته، گرفتاری مالی مون، زیاد بود. تو تنگنای شدید قرار گرفته بودیم. همسر که اهل خرج کردنه، خیلی تحت فشار قرار داشت، و من که اینو می فهمیدم، اصلاً حول محور "خرید" چیزی بهش پیشنهاد نمی دادم و با هر چیزی که داشتیم، سپری می کردیم.


با تمام این اوصاف، و با همون مقدار اجناسی که داشتیم، (که الحمدلله کم هم نبود)، تا امروز سه چهار تا مهمونی دادم، که همۀ مهمانانش راضی از در خونه خارج شدن. یه میزبان این رو کاملاً متوجه می شه. و همسر که هیچ وقت هیچ بروزی نداره، لبخند رضایت روی لبانش می شینه. و اینها پاداش من هست برای برپایی مهمانی هام.


اما حرفم چیز دیگه ای بود:

بعد از این مهمونی ها، خدا از خزانۀ غیبش، گشایش روزی رو برامون تقدیر کرده. و من به اونهمه احادیث در رابطه با صلۀ رحم و مهمانی دادن در زمان تنگدستی، جهت "گشایش روزی"، معتقد شدم.




سه تا مهمانی "باید" دیگه، باقی مونده.

۲ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۷ خرداد ۹۴ ، ۱۰:۱۷
مریم صاد
به نام خدا
تو سفرمون دیدن این مادر دختر برام خیلی جالب بود.
ظاهرشون با ظاهر زنهای مظفرالدین شاه و زنهای تهران تو عکسخانۀ موزۀ کاخ گلستان، خیلی فرق داشت.
هم جُثه هم میزان موی بدن و صورت، هم مدل ابروها و شکل چشمها.
بعد چقدر باید روی قیافۀ هر کدومشون می گذاشتن تا بشه مردم جذبش بشن و پای فیلم فوق العاده خوش ساختش بشینن.
تنظیم عکس با خودم بوده، روش که کلیک کنین اندازۀ بزرگترش رو می بینین.





۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ خرداد ۹۴ ، ۱۱:۲۸
مریم صاد

به نام خدا

هم اسطوره ها چاخانه، هم فیلمها. 



توکلتُ علی الله
۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ خرداد ۹۴ ، ۰۹:۳۵
مریم صاد

به نام خدا

همه رفتن مسافرت، مامان موندن و بنابراین بابا خونه ما نیومدن. من و همسر هم رفتیم خونه اون برادری که کمک لازم داشت.

یه قانون جامعه شناسی هست که می گه، هر کسی در زمانی که باید، نقش خودش رو اجرا نکنه، از گردونۀ فکری طرف مقابلش دور انداخته می شه.

مثل دو تا خواهری که با ما نسبت دارن. یکیشون در زمان بچگی ما که نیاز به پی سازی رابطه داشتیم، تا تونست برامون نقش خودش رو اجرا کرد و اون یکی نه.

بعد در بزرگسالی اون کسی که نقشش رو ایفا نکرده بود کلی قربون و صدقۀ ما می ره و ما نسبت بهش بی تفاوت و حتی منزجریم. ولی اونی که نقشش رو اجرا کرده بود بهمون اخم هم بکنه باز جون و دلمونه.

حالا به همسر هم همینو می گم.

می گم نقشهای خودت رو در جایگاه برادر و عمو تا می تونی "به جا" اجرا کن، تا فردای روز این کاشتهات رو، درو کنی. اونم موافقه.

خلاصه در عین خستگی مفرط، خیلی خوب بود و خوش گذشت و دل داداش هم شاد شد. البته اون هم چنین کاری رو در حق ما انجام داده بود. حتی شاید بهتر.

خلاصه که اینطور.


۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ خرداد ۹۴ ، ۱۷:۳۷
مریم صاد