.: یاد :.

به نام خدا

نه "تعبیر وارونۀ یک رویا" می بینم، نه "تنهایی لیلا" ولی موسیقی هر دوشون رو می شنوم.

تیتراژ تعبیر... منو عمیقاً یاد خاطرات غم انگیز نوجوونی می اندازه. خاطرات خاکستری و مزخرف. ولی هر چه می کردم متوجه نمی شدم چرا؟

یه آن به ذهنم رسید که چقدر شبیه موسیقی Anastasia هست که اون موقعها، و حالا، از حفظش بودم.

---

پی نوشت:

نوجوونی. نوجوونی. چقدر می شد اون موقعها چیزهای بهتری رو از بر بشم...