.: یار همدل همراه :.
جمعه, ۱۳ اسفند ۱۳۹۵، ۰۲:۳۲ ق.ظ
به نام خدا
هر چی با خودم کلنجار رفتم که این ملافه های جدید رو ببرم دلم نیومد.
امشب شب خیلی خیلی بدیه...
بچه های کوچولو مادرشون رو در بدترین شرایط از دست دادن.
و یک مرد بسیار بزرگ، بزرگ به اندازه کائنات و هستی، همسری رو در چنان رتبه ای از دست داد. یک یار و همراه و همدل. تنهایی واقعی واقعی...
و این ساعتها بدترین ساعتهای اون شبانه روزه...
و صبح بی مادر هم... یا فاطمه الزهرا...
این تنها کاری بود که به نشان عزادار بودن، تونستم انجام بدم...
از من کمترین، بپذیرید، این کمترین را...
۹۵/۱۲/۱۳
گاهی وقت ها واقعا دلمون خوشه به همین همدردی های کوچولو
ان شاالله که قبول کنند ازمون