.: انتخابهای ما :.
به نام خدا
تو روابط دوستهاییم که متاهل می شن یه چیزی برام مسجل شده. و به خودم هم نگاه می کنم میبینم منم همینطور بودم.
" دور دوستت رو برای یک سال بعد از عروس شدنش خط بکش"
از زندگیت براشون چیزی نگو، خوب و بد همسرت کم و زیاد همسرت و ...
یک سال میگذره، اون از تازگی و تازه عروس بودن، ناآگاهی از خصوصیات همسرش و زرق و برق اوایلش دور میشه، چند و چون و قلق زندگی دستش میاد و دوباره میشه دوست خودت.
سمانه هم داره عروس میشه به حمدالله و المنه. مثل صبا، مشاور اعظم تا پیش از عروسی بودم. احتمالا یواش یواش فاصله بگیره و مثل چندین مورد دیگه ای که سراغ دارم، یه سال دقیقا بعد از روز عروسی، برگرده به آغوشم.
در مورد صبا هم یکی دوبار تو مهمونی ها با همسرهامون حضور داشتیم و یه بار همسر من "فهرست سازی" رساله ش رو بهانه کرد و نیومد و من از اون روز بهش احسنت و آفرین گفتم بابت دیدگاهش در رابطه با "هرکی با دوست خودش و نه خانواده ها درگیر" موافق شدم. و نه تنها دیگه هیچ وقت ازش درخواست نکردم که بیاد، بلکه تو مهمونی ای که همسرهای بچه ها حضور دارن هم نرفتم و ازین به بعد نخواهم رفت.
ما فقط دوستها و همسرهامون رو خودمون انتخاب می کنیم. نه همسرهاشون مارو انتخاب کردن و نه ما اونها رو. پس به انتخابهامون احترام بگذاریم و عشق بورزیم.
پی نوشت:
از نیمه اردیبهشت می خواستم این پست رو بگذارم. اما انگار امشب وقتش بود.
کشک و بادمجون