.: همون اتفاقات ولی این بار شاد و خوب :.
به نام خدا
خیلی فرق هست بین جا با جا. خیلی فرق هست. ولی چراش رو نمی دونم.
جای اولی که برده بودیمش نیمه خصوصی بود. ولی همه خدمات برای ما مجانی بود. اما... اما... اما فقط خاطره سیاه برامون موند از اونجا.
اما جایی که امروز بردیمش، و کلی ترافیک رو پشت سر گذاشتیم و در غرب دور بهش رسیدیم، باز هم نیمه خصوصی بود. ولی بسیار بهتر از جای اول.
5400 تومن ویزیت دادیم. 1700 تومن هم پول عکس. و چه خاطره ی شیرینی شد برامون. حالا با تمام سختی های راه رفت و برگشت با زبون روزه، حاضریم هفته دیگه هم بابت نشون دادن آزمایشات و گرفتن وقت کار اصلی بریم.
چه دکتر مهربانی! یه خانم مسن که با بچه ها عین یه خاله بزرگ برخورد می کرد. طوری که یاس مقابلش سپر انداخت. دهنش رو باز کرد و قصه ی شکستن دندون رو تعریف کرد.
فقط متاسفانه به خاطر تاخیری که اتفاق افتاده، دندونش چرک کرده. حالا احتمالا باید بریم تو کار آنتی بیوتیک و بعدش بیهوشی و عصب کشی که اون هم بیمه هست و تو این اوضاع بلبشوی اقتصادیمون، متحمل عذاب نمی شیم.
و این داستان هنوز ادامه دارد
