به نام خدا
یه همکلاسی ای داشتیم تو دوره کارشناسی، خصوصیات ویژه ای داشت که تحت هیچ شرایطی باهام سازگار نبود و برای همین از چند فرسخیش هم رد نمی شدم. خشن و بد اخلاق بود و خیلی رفتار و ظاهرش پسرونه بود، تو شرکت ساختمونی، حسابدار بود و خلق و خوی عمله بنایی پیدا کرده بود.
درسمون که تموم شد، فقط تو فیس بوک ادش کرده بودم. بعضی وقتها عکسهای خانواده و برادرزاده هاش که بی نهایت ملوس بودن رو می گذاشت و من تعجب می کردم که چرا این آدم هیچ بویی از این ملوسی نبرده. هر از گاهی هم پستهاش رو لایک می کردم.
گذشت...
هفته پیش، یه عکسی رو به عنوان پست جدید گذاشت که کلی لایک خورد و نظر ملت رو به خودش جلب کرد و هی تو نیو فیدز من می اومد.
یه دختر ملوس و ناز که پشت به دریا عکسش رو گذاشته بود. یه بار چشمم به کامنتها افتاد و دیدم همگی خطاب به اون حرف زدن و به اراده اش تبریک می گن و ازش تعریف می کنن و یکی از کامنتها جواب اون بود که: "ممنون"
یعنی چی؟ یعنی اون دختر خشن تبدیل شده بود به این دختر نازنین؟
هی رفتم و عکسهای دورۀ دانشجویی رو با خط و خالهای دختر داخل عکس بررسی کردم و بلاخره از روی چشمهاش مطمئن شدم که خودشه.
بینیش رو عمل کرده بود و عینک رو کنار گذاشته بود و شاید بیش از 50 کیلو وزن کم کرده بود. بدون آرایش بی نهاااااایت زیبا و ملوس به نظر می رسید.
براش فرستادم "ماشاءالله".
و فردا و روزهای دیگه پستهای دیگه از عکسهاش با دوستهای دیگه مون رو تو تاریخهای نزدیک تر دیدم و همینطوری تو دلم قند آب شد.
حالا وقتی خندوانه می بینم، فکر می کنم زیباترین لبخندی که تو هفته گذشته دیدم، لبخند شیرین دوستم بود بعد از اینهمه تغییرات مثبت. یعنی رفتارش هم زنونه و ملوس شده؟ عشوه های تو عکسها که اینو می گه. نمی دونم والا!
