.: دوست :.

به نام خدا

نمی دونم این چه قدرتیه که خدا در وجودم قرار داده، تقریباً اکثر کسایی که براشون هدیه می خرم، از هدیه ام راضی هستند. البته "مامانم" جز استثناء هاست. خیلی خیلی سخت می تونم راضیش کنم. اونم یه آتنای کمال طلب به هیچی راضی نشو. 

***

نرجس ایده داد چون تو محرم نمی تونیم تولد بگیریم به بهانه "دورهمی" که خیلی وقته همو ندیدیم، می گم بیان،  بعدش بقیۀ کارها با تو. 

ایدۀ هدیه و نوعش با من بود. انتخاب هر کدوم برای کی هم با من بود. و البته همراهی بابا و نرجس.

***

یه لباس عادی پوشیدم که فاز مهمونی نداشته باشه.

یه غذای غیر رسمی هم پختم. "لپه باقالی" (که وقتهای دیگه تو خونه نمی تونم بپزم.) خوب و خوشمزه پختم و کلی استقبال کردن و کلی خوردن.

نهار رو که خوردیم، گفتم کی با کیک موافقه؟ همه گفتن "ما"

بعد هم که خبر مرگ پرز رو شنیدم، گفتم این کیک شیرینی مرگ اون.

مشغول صحبت بودیم که کیک پخت. روش به تعداد بچه هایی که تو مهرماه تولدشونه، شمع گذاشتم. نرجس پرسید کادوها هم الآن؟ گفتم نه باید دو بار سورپرایز بشن.

به نرجس و دوست ِدر جریان، آماده باش دادم و با کیک و شعر "تولد تولد تولدت مبارک" رفتیم پیش بچه ها که با یاس مشغول بودن. و انقدر خوشحال شدن که نگو. کلی عکس گرفتن برای اینستاهاشون و کلی قرار و مدارهای پشت گوشی برای شوخی و خنده داخل اینستا. قبل از رفتنشون هم غافلگیر کادوها شدن.

***

و یه سرزمین بزررررررگ دوستی دارم من. و برام عجیبه که انقدر نیازمند ِبودن با دوستها هستم. من همچین آدمی نبودم؟! دوست خوب راهنماییم. دوست خوب دبیرستان. دوستهای خوب کاردانی. دوستهای خوب کارشناسی. دوستهای خوب کلاس خط. دوستهای خوب کلاس مجردها. دوستهای خوب مجازی. دوستهای خوب صالحین. دوستهای خوب مجردی. دوستهای خوب متأهلی و آتش نشانی. دوستهای خوب مادری. الهی شکرت خدای خوب برای دوستهای از فامیل نزدیک تر و اینچنین خوب. الهی شکر/