.: تولدم :.

به نام خدا

صبا عکس شیرینی های عیدشون رو گذاشته بود که فقط یکی دو ردیفش خورده شده بود. گفتیم بیار ما بخوریم گفت بیاید. بعد خودش یه برنامه اساسی گذاشت که سارا و منصوره و سمانه و من و یاس و نرجس هم باشیم و امیر و همسر نباشن و خلاصه اینکه 5 روز پیش دعوت شدیم خونه شون. گشنه و تشنه و هی زنگ زدیم نهارت حاضر باشه که ایل گرسنه دارن میان و ...

از اونهمه پله رفتیم بالا و هن و هون کنان زنگ زدیم و جیغ و سوت و کف و کاغذ رنگی و شمع و کیک ریخت تو نگاهم و صورتم و احساسم.

برام تولد گرفته بودن. سورپرایزی که فقط 5 روز قبل از تولدم می شد که سورپرایز باشه. و یه حس خوب ته ته وجودم لونه کنه. 

صبح زود هم همسر یه راست از شیفت برام رفته بود وسایل تولد رو تهیه کرده بود و ساعت 9 صبح با قیافه خواب آلود برام تولد گرفت.

اینم یه مدلشه دیگه.

جالبه که تو هیچ کدوم از تولدها قیافه م تولدی نیست. :))

---

پی نوشت:

من الآن نمی دونم مامان و بابام چند سالشونه. یعنی باید بشمرم تا بدونم. از یه زمانی به بعد دیگه نشمردیم که چند سالشونه و فقط کیف تولد و جشن و بودنشون رو بردیم.

فکر کنم دیگه خودمم باید برم تو اون فاز. شمردن نداره که! الهی شکرت خدا که بهم اجازه دادی یک تولد دیگه بگیرم و تو این تولدم یک همسر خوووووب و یک دختر نازنین در کنار جمع خانواده عزیزم دارم. خدایا شکرررررررت. 3>